Η μελέτη Αρχιτεκτονικής Τοπίου έθεσε ως βασικό στόχο τη δημιουργία υπαίθριων χώρων σε ανθρώπινη κλίμακα. Κάθε στοιχείο του σχεδιασμού μελετήθηκε με γνώμονα τη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων, διασφαλίζοντας άνεση, λειτουργικότητα και μια αίσθηση σύνδεσης με το φυσικό τοπίο. Φυτεύσεις με είδη της τοπικής χλωρίδας, με χαμηλές απαιτήσεις σε νερό, διαμορφώνουν ένα ενιαίο και εναρμονισμένο φυσικό σύνολο. Συστάδες με κουκουναριές (Pinus pinea) τοποθετήθηκαν στρατηγικά κοντά στην κατοικία, προσφέροντας φυσική σκίαση και ιδιωτικότητα. Ηλικιωμένες ελιές σε συνδυασμό με αγρωστώδη ενισχύουν την αίσθηση κίνησης στον κήπο, ενώ στην περιοχή της πισίνας φυτεύτηκαν ανθοφόρα πολυετή και αρωματικά φυτά, που προσφέρουν άρωμα και χρώμα στην ατμόσφαιρα.