Η μελέτη αφορά στη διαμόρφωση των περιοχών φύτευσης στον χώρο των Αφίξεων του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος». Ο σχεδιασμός εμπνεύστηκε από το πολύπλευρο ελληνικό τοπίο. Θέλοντας να προσαρμοστούν οι διαφορετικές τυπολογίες του τοπίου με αφαιρετική αισθητική, δημιουργήθηκαν σημεία με πέτρες και μακκία βλάστηση – και τα δύο πολύ συνηθισμένα στη μεσογειακή ύπαιθρο – καθώς και υπερυψωμένα τμήματα με φυτά που θυμίζουν τις ορεινές περιοχές της Ελλάδας. Κυρίαρχα δένδρα είναι το ορθόκλαδο κυπαρίσσι (Cupressus sempervirens ‘pyramidalis’) και η ελιά (Olea europaea), τοποθετημένα έτσι ώστε να συνδυάζονται, και να έρχονται σε αρμονική συνύπαρξη η αυστηρότητα των καλλιεργημένων ελιών με την ελευθερία του φυσικού τοπίου. Μία κόκκινη φωτεινή γραμμή διατρέχει όλους τους φυτεμένους χώρους, αλλού κρυμμένη κι αλλού φανερή, παραπέμποντας στον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια του ελληνικού πνεύματος.